Ιστορία

Τα σχέδια για την ένωση του Brooklyn και του Lower Manhattan χρονολογούνται στις αρχές του 1800. Όταν το σχέδιο διέλευσης του ποταμού East River είχε προβλεφθεί, το Brooklyn, με περίπου 400.000 κατοίκους, ήταν περισσότερο αγροτικό παρά αστικό. 

Η πόλη της Νέας Υόρκης – που την εποχή εκείνη αποτελούνταν μόνο από το Manhattan – είχε διπλάσιο αριθμό κατοίκων. Η γέφυρα θεωρήθηκε ως λύση για τον υπερπληθυσμό στο Manhattan ενώ θα αποτελούσε κινητήριο μοχλό για την ανάπτυξη του Brooklyn. 

Η γέφυρα θα επέτρεπε στους ανθρώπους και τα εμπορεύματα να διασχίσουν τον ποταμό East River γρήγορα, ανεξάρτητα από τις καιρικές συνθήκες.

Το 1855, ο John Roebling, ο ιδιοκτήτης μιας εταιρείας καλωδίων και διάσημος σχεδιαστής γεφυρών, πρότεινε μια κρεμαστή γέφυρα πάνω από τον ποταμό East River. Ο Roebling είχε επεξεργαστεί κάθε λεπτομέρεια της γέφυρας, από τους γρανιτένιους πύργους έως τα τέσσερα καλώδια από χάλυβα. 

Το 1869, κατά την εξέταση των τοποθεσιών για τον πύργο του Brooklyn, o Roebling έσπασε το πόδι του στην προβλήτα από ένα εισερχόμενο πλοίο. Ο Roebling αργότερα πέθανε από τέτανο, ως αποτέλεσμα των τραυμάτων. Αμέσως μετά το θάνατο του Roebling, ο γιος του, Washington, ανέλαβε ως επικεφαλής μηχανικός της γέφυρας Brooklyn Bridge. 

Σύντομα αφού έσπασαν το έδαφος, στις 3 Ιανουαρίου του 1870, άρχισαν οι εργασίες για τα θεμέλια στο Manhattan και το Brooklyn. Τα τεράστια κιβώτια των 3.000 τόνων, ήταν αεροστεγείς φιάλες στις οποίες οι εργαζόμενοι απομάκρυναν στρώματα λάσπης σε μια ατμόσφαιρα πεπιεσμένου αέρα κάτω από την κοίτη του ποταμού. Σκάφτηκαν 24 μέτρα κάτω από το ποτάμι από την πλευρά του Manhattan, και 13.5 μέτρα κάτω από το ποτάμι από την πλευρά του Brooklyn. Για να επισπεύσουν την κάθοδο των κιβώτιων, χρησιμοποιήθηκε δυναμίτης για πρώτη φορά στην κατασκευή γεφυρών. Τα θεμέλια πήραν τρία χρόνια για την κατασκευή τους.

Πυρκαγιές, εκρήξεις και ασθένειες των δυτών (που προκαλείται από τις αλλαγές στην πίεση του αέρα που επηρεάζουν τα επίπεδα του αζώτου στο αίμα), στοίχισαν τη ζωή σε 20 άνδρες, και άφησε τον ίδιο τον Washington Roebling παράλυτο. Στη συνέχεια, ο νεώτερος Roebling, με τη βοήθεια της γυναίκας του Emily, κατεύθυνε την κατασκευή της γέφυρας από το σπίτι του στο Brooklyn. Με τη βοήθεια του συζύγου της, η Emily Roebling σπούδασε ανώτερα μαθηματικά και μηχανική γεφυρών, και σύντομα έκανε καθημερινές επισκέψεις στη γέφυρα για να επιβλέπει το προσωπικό του συζύγου της, από τους μηχανικούς μέχρι τους οικοδόμους.