Σήμερα το πρόγραμμα δεν είναι τουριστικό αλλά ταξιδιωτικό. Θα βρεθούμε σε μέρη που δεν είναι στα προγράμματα των γραφείων για να ζήσουμε λίγο ως local. Εκ των υστέρων αναφέρω ότι έχει πολύ περπάτημα.
Ξεκινήσαμε το πρωί στις 7, χωρίς πρωινό, με το subway για το Upper Manhattan.
Μετά από 45 περίπου λεπτά κατεβαίνουμε στη στάση 191 St. Ίσως ο χειρότερος αλλά και πιο μοναδικός σταθμός στη Νέα Υόρκη. Διασχίζοντας το τεράστιο τούνελ με τα γκράφιτι, βγήκαμε στη Λεωφόρο Broadway (ναι φτάνει μέχρι εκεί πάνω).
Εκεί πλέον το τοπίο ήταν αστικό χωρίς ουρανοξύστες και ψηλά κτίρια, αλλά γεμάτο με πολυκατοικίες, τοπικά μαγαζιά, σχολεία και παιδικές χαρές. Κατευθυνθήκαμε νότια, μέχρι το πάρκο Bennett όπου βρίσκεται το υψηλότερο φυσικό σημείο του Manhattan.
Αφού τραβήξουμε τις απαραίτητες φωτογραφίες, βγήκαμε από την πλευρά της Pinehurst Ave. Ακριβώς εκεί είναι το εντυπωσιακό συγκρότημα κατοικιών Hudson View Gardens. Γενικά όλο αυτό το κομμάτι του δρόμου έχει εντυπωσιακά κτίρια.
Στάση στο Fort Washington Deli για πρωινό (σάντουιτς, κρουασάν και bagel σύνολο 13$). Προχωράμε προς τον ποταμό Hudson River και στα αριστερά μας εμφανίζεται τακτικά η γέφυρα George Washington που συνδέει το Manhattan και τη Νέα Υόρκη με το New Jersey. Ακριβώς στη μέση της γέφυρας πάνω από τον ποταμό Hudson, είναι τα σύνορα των δύο πολιτειών.
Μόλις φτάσουμε στην Riverside Dr, αριστερά βλέπουμε την επιβλητική γέφυρα George Washington. Εκεί ακριβώς βρίσκεται και μία εσοχή όπου μπορείς άφοβα να θαυμάσεις τη θέα στη γέφυρα αλλά και στο New Jersey.
Μπαίνουμε στο πάρκο Fort Washington Park που βρίσκεται από κάτω από τον δρόμο και ακολουθώντας το μονοπάτι, καταλήγουμε ακριβώς κάτω από τη γέφυρα όπου βρίσκεται το Little Red Lighthouse. Ξεκούραση, για φαγητό (που πήραμε προηγουμένως) και φωτογραφίες.
Συνεχίσαμε τη βόλτα μέσα από το πάρκο και παράλληλα με τον Hudson River έως την 158 St όπου και βρίσκεται το σημείο επιστροφής στον πολιτισμό. Κατευθυνθήκαμε προς το Sylvan Terrace, όπου είναι ένας μικρός δρόμος με εκπληκτικά σπίτια αριστερά και δεξιά.
Στο τέλος του είναι η είσοδος για το Morris-Jumel Mansion. Ξεκούραση και φωτογραφίες.
Κατηφορίσαμε λίγο ακόμα μέχρι τη γέφυρα Macombs Dam Bridge. Τη διασχίζουμε και φτάσαμε στο Yankee Stadium. Από εκεί πήραμε το subway με κατεύθυνση το Bronx Zoo (sightseeing pass).
Θετικά και αρνητικά συναισθήματα για αυτή την επίσκεψη. Γνωρίζαμε από πριν ότι δεν είναι τουριστικός προορισμός, όπως επίσης ότι πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους ζωολογικούς κήπους και ιδρύματα διατήρησης απειλούμενων ειδών στις Η.Π.Α. και σε όλο τον κόσμο. Οπότε από μόνο του φώναζε ότι θα ήταν εξαιρετική εμπειρία. Ο ζωολογικός κήπος του Μπρονξ εγκαινιάστηκε το 1899 και σήμερα διαθέτει περισσότερα από 4000 ζώα από 650 είδη. Λόγω ομως της τεράστιας έκτασης που καλύπτει (περισσότερα από 1000 στρέμματα) οι χώροι που φιλοξενούνται τα ζώα είναι αχανείς, με αποτέλεσμα να μην μπορέσουμε να δούμε τα ζώα. Το φυσικό περιβάλλον ήταν απερίγραπτο και ένοιωθες ότι βρισκόσουν σε ένα απέραντο δάσος με δρομάκια, γεφύρια, ποτάμια και παραπόταμους. Το φαγητό στον ζωολογικό κήπο ήταν overatted και πληρώσαμε 59$ για ένα απλό burger, μία μερίδα τηγανητό κοτόπουλο, μία πίτσα και 3 αναψυκτικά.
Επισκεφθήκαμε τον Βοτανικό Κήπο της Νέας Υόρκης (sightseeing pass) αμέσως μετά την “απογοήτευση” του ζωολογικού κήπου, αφού είναι δίπλα. Ναι, αυτό ήταν κάτι που ξεπέρασε τις προσδοκίες μας. Αν και λόγω χρόνου, δεν καταφέραμε να το γυρίσουμε όλο, αυτά που είδαμε ήταν εντυπωσιακά. Ένας απέραντος χώρος 1000 στρεμμάτων, προσεγμένος, καθαρός, γεμάτος από κάθε λογής λουλούδια, δέντρα, θάμνους, φυτά κλπ. που όμως δεν είναι το πατροπαράδοτο πάρκο. Ο χώρος δημιουργήθηκε το 1891 και σήμερα διαχειρίζεται ένα από τα μεγαλύτερα προγράμματα έρευνας και διατήρησης φυτών στον κόσμο. Εκτός από τους εξωτερικούς χώρους, ιδιαίτερη εντύπωση κάνει το θερμοκήπιο Haupt μέσα στο οποίο εκτός από τα άπειρα φυτά και λουλούδια, είδαμε τροπικό δάσος, έρημο, μεσογειακό κλίμα, λίμνες, καταρράκτες και άλλα πολλά φυσικά περιβάλλοντα. Κατά την έξοδό μας θαυμάσαμε απ’ έξω το εντυπωσιακό κτίριο της βιβλιοθήκης LuEsther T. Mertz, η οποία περιέχει μία από τις μεγαλύτερες συλλογές κειμένων που σχετίζονται με τη βοτανική στον κόσμο. Η αλήθεια είναι ότι η επίσκεψή μας στο θερμοκήπιο αρχές Αυγούστου με 34 βαθμούς Κελσίου, δεν ήταν και η καλύτερη ιδέα, αλλά αποζημιωθήκαμε πλήρως.
Φεύγοντας από το Bronx κατευθυνθήκαμε προς το South Street Seaport όπου μας περίμενε το ιστιοφόρο Sunset Sail – Clipper City (sightseeing pass) για βραδινή κρουαζιέρα. Απερίγραπτη εμπειρία. Η διάρκεια ήταν περίπου 2:30 ώρες και περιείχε και το σούρουπο αλλά και τη νύχτα. Αργά αργά πέρασε δίπλα από το Άγαλμα της Ελευθερίας, έκανε βόλτες στο λιμάνι της Νέας Υόρκης και κάτω από τη Γέφυρα του Μπρούκλυν. Ενώ ξεκίνησε με τις μηχανές, λίγα λεπτά αργότερα ανέβασε τα πανιά με τη βοήθεια των επισκεπτών κάνοντας αυτή την εμπειρία πιο βιωματική. Το μπαρ πρόσφερε ποτά και σνακ αλλά σε τιμές φαρμάκι. 2 μπύρες ποτήρι που πήραμε μας κόστισαν 24$.
Μετά το τέλος της κρουαζιέρας πήγαμε με τα πόδια στο ξενοδοχείο απολαμβάνοντας τη θέα του φωτισμένου Lower Manhattan, τρώγοντας 1$ pizza.